Een uitdaging van jewelste
In 2019 had Debbie inmiddels drie marathons in de benen (Rotterdam in 2017, Antwerpen en Frankfurt in 2018), maar de Jungfrau Marathon zou een compleet ander verhaal worden. “Ik voelde me klaar om de uitdaging aan te gaan. In februari schreef ik mezelf in en vanaf dat moment ben ik in training gegaan bij Laetitia. Zij had hem al zeven keer gelopen en is een echte Jungfrau-expert.”
Hoogtemeters trainen in een land dat vrijwel geen hoogteverschillen kent, is lastig, maar niet onmogelijk. “Van Leatitia kreeg ik het advies om zoveel mogelijk trainingen op een loopband met hellingspercentage te doen. Dat betekende dat ik vaak anderhalf uur in de sportschool op dat saaie apparaat aan het lopen was,” blikt Debbie terug. “Maar dat is een goede mentale training geweest.”
Na een half jaar bergen beklimmen in de sportschool, was het tijd voor het echte werk. “De trainingen hadden me vertrouwen gegeven dat het zou lukken.” Bovendien had Debbie tijdens de estafette in 2017 al de Muur van Wengen beklommen – het steilste stuk van de Jungfrau marathon: 450 hoogtemeters verdeeld over een afstand van 5 kilometer. Toch viel het zwaarder dan verwacht. “Mijn eerdere ervaring met de Muur van Wengen was zó vervaagd in mijn hoofd. Ik was vergeten hoe zwaar het was. En tijdens de hele marathon had ik op dat punt natuurlijk al 26 kilometer over vals plat terrein gelopen. Ik heb van gekkigheid ook achteruitgelopen, mijn kuiten trokken het niet meer,” geeft Debbie toe.