Barefoot runner Bram Vogels
Bram: ‘Het is toch eigenlijk ook gek als je erover nadenkt. Hardlopen is erg belangrijk geweest in de evolutie van de mens. Zonder hardlopen waren wij niet geweest waar wij nu zijn. Die oermensen liepen niet met demping en drops. Je hoort ook weinig over zere knieën en kuiten uit dat tijdperk. Moderne sportschoenen bestaan pas enkele tientallen jaren en de beste schoenen gaan je niet helpen als je techniek slecht is. Een jaar voor het ongeluk ben ik begonnen met hardlopen. Ik liep mijn eerste marathon in 3 uur en 23 minuten. Dat ging goed en ik was blij. Ik wilde na het ongeluk zeker niet stoppen met hardlopen, dus ging ik onderzoeken wat de mogelijkheden nog waren. Ik besloot terug te gaan naar de basis en naar mijn voeten te gaan luisteren. Je voetzolen zijn heel gevoelig en dat is geen toeval. Ik wilde goed voelen wat er gaande was en dat lukt niet met dikke schoenen aan.
De eerste keer zonder schoenen voelde heel gek, want je leert van kleins af aan dat je schoenen aan moet doen. Aan de andere kant voelde het ook bevrijdend, want je hebt letterlijk niet meer iets zwaars aan je voeten hangen. Ik ben heel voorzichtig gaan opbouwen. Je kan nog zo’n geoefende loper zijn: je voeten hebben nagenoeg altijd in schoenen gezeten. Ineens lopen zonder is wennen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor je botten en pezen. Daar moet je voorzichtig mee omgaan. Na 6 maanden merkte ik dat het hardlopen op blote voeten goed ging en ik heb nooit meer anders gedaan. Soms loop ik nog op hele minimalistische, lichte hardloopschoenen, maar dit doe ik alleen bij snelle trainingen. Hoe sneller je loopt, hoe groter de belasting op je voet. Ik wil niet zoiets als een stressfractuur, dus bij dat soort trainingen draag ik nog weleens schoenen. Mensen zijn vaak bang dat je door buiten op blote voeten te lopen, je jezelf kan verwonden. Juist door op blote voeten te lopen leer je goed uit je doppen te kijken. Dat zijn we een beetje verleerd, omdat we blind op onze schoenen vertrouwen. En als we gaan vergelijken na een hardloopwedstrijd wie er problemen heeft met zijn voeten: ik niet. Mensen die met schoenen hardlopen daarentegen, hebben blaren en zwarte teennagels.
Ik ben hardloopcoach en als mensen bij mij komen dan starten we de training altijd op blote voeten. Ik ben van mening dat je het zo het beste kan leren. Je voeten zijn een uitstekend leerinstrument, want als je verkeerd loopt krijg je pijn. Zonder een schoen die iets kan corrigeren, leer je dus wel juist te lopen. Je kan je nergens achter verschuilen met de beste techniek tot gevolg. Als je daarna niet meer op blote voeten wil lopen: who cares. Dat maakt niet uit, maar begin wel op blote voeten, zodat je zo goed mogelijk leert hardlopen. Als ik nu terugkijk, dan heb ik beter leren hardlopen en lessen geleerd die ik niet had geleerd als ik niet dat ongeluk had gehad. Dat wil ik ook meenemen in mijn coachen. Als je een slechte dag hebt kan dat ook een van je beste dagen worden, als jij het heft maar in handen neemt. Jij bent de baas en je kan zelf richting aan je leven geven.’
Zoveel hardlopers, zoveel verhalen. Iedere maand lees je op hardlopen.nl interviews met hardlopers met een bijzonder verhaal. Vandaag barefoot runners Bram Vogels en Hans Verbeek over waarom ze graag lopen op blote voeten en wat het hun gebracht heeft.
Fotografie: Marjolein van Damme
