Column Japke Janneke: kerstkilometers
Een paar jaar geleden bedacht ik een gekke kerstchallenge. Ik noemde het de kerstmarathon. De uitdaging was om zowel op eerste, als op tweede kerstdag een halve marathon te lopen. En om het allemaal nog iets specialer te maken: ik liep in foute kersttrui. Het idee was leuk en ook achteraf vind ik het nog steeds grappig, maar of ik een hele leuke kerst heb gehad? Zo zou ik het niet per se willen noemen.
Beide dagen stond er windkracht ‘storm’ en kwam het af en toe met bakken uit de lucht. Dat waren niet alleen regen-, maar ook hagelbuien. De foute kersttrui was leuk bedacht, maar in de praktijk bleek ‘ie iets minder functioneel. Water- en windbestendig was de trui natuurlijk niet. Ook had ik na de eerste halve marathon zoveel last van mijn knie, dat ik op de tweede dag amper kon lopen. Maar ik ken mezelf langer dan vandaag. Als ik een uitdaging aanga, geef ik niet zo snel op. Met pijn en moeite volbracht ik mijn kerstmarathon, maar of ik de rest van de dag nog energie had om gezellig mee te doen? Nee.
‘Japke, ga je mee uitwaaien?’
Nee, bedankt. Ik was inmiddels wel uitgewaaid voor de rest van het jaar.
Na deze kerstmarathon heb ik besloten om het met de kerst iets rustiger aan te doen. Kerst is tenslotte maar twee dagen per jaar. Er blijven nog 363 dagen over om veel meer kilometers te maken. Dat hoeft niet per se op 25 en 26 december. Een halfuurtje hardlopen voor het kerstontbijt blijf ik overigens heerlijk vinden. Ik ben dan toch lekker actief geweest, maar de rest van de dag heb ik nog genoeg energie voor andere activiteiten. Die kerstkilometers blijven leuk, maar hoe meer, hoe beter gaat niet altijd op. En ik weet dat dit ook geldt voor de kerstkransjes. Op deze manier kom ik toch redelijk fit de feestdagen door.
