Dwars door België lopen voor Margret
Addie van der Vleuten uit Best (33) verbeterde in 2021 de snelste tijd op het bekendste lange afstandswandelpad van Nederland, het Pieterpad. Hij legde de 500 kilometer van Pieterburen in Groningen naar de Sint Pietersberg bij Maastricht bijna non-stop hardlopend af in 78 uur en 10 minuten.
Route
Van der Vleuten: ‘Ik besloot een uitdagende en lange route te lopen van de meest noordelijk grenspaal van België bij Meerssel-Dreef onder Breda tot de meest zuidelijk gelegen grenspaal bij Torgny op de Belgisch-Franse grens. Die route had ik nog van de Belgian Ultra Trail die dit jaar eenmalig gelopen werd en waar ik voor het eerst tijdens een ultraloop moest opgeven. De route is 400 kilometer lang, loopt voor 80% offroad en kent 6300 hoogtemeters waarvan het grootste gedeelte in de Ardennen ligt, dus het venijn zit hier in de staart’.
Vroege vogel
Van der Vleuten had als geoefende ultraloper natuurlijk een goede basisconditie. Die basis bouwde hij in de laatste twee maanden voor de start verder uit door elke morgen om 04.00 uur op te staan en dan tot 07:00 uur hard te lopen. Daarna douchen en werken en ’s avonds vaak nog een rondje van tussen de 10 en 25 kilometer. Zo trainde hij in piekweken tot wel 370 kilometer.
Laatste voorbereiding
‘De laatste week voor de start was ik onrustig, het lichaam was er klaar voor, maar je mag nog niet weg. Bovendien denk je overal pijntjes te voelen. Die laatste week duurde, mede omdat ik een week vakantie had genomen, voor mijn gevoel heel lang. Voor mijn begeleidingsteam had ik twee campers geregeld met daarin eten en droge kleding. Onderweg werd ik vergezeld door bevriende ultralopers, dus dat zat wel goed. Mijn vriendin Margret maakte de hele onderneming mee vanuit een van de campers.’
Start
Op vrijdag 13 oktober vertrok Van der Vleuten om 12.00 uur vanaf de meest noordelijke grenspaal van België. Die grenspaal staat in de tuin van een huis waar de grens met Nederland dwars doorheen loopt. Van daaruit stonden er 400 kilometer avontuur op de planning.
‘De eerste 100 kilometer zijn redelijk vlak met veel bospaden, normaal goed te doen, maar het weer zat tegen. Tot zaterdagmorgen regende het onophoudelijk en waaide er een flinke wind. Door de regen stonden de wegen vol met plassen en modder en werd ik doornat. Ik had gelukkig veel reservekleding bij me en in totaal 8 paar loop- en trailschoenen. Die droge spullen kwamen onderweg goed van pas.’
Doordat Van der Vleuten in een heel laag tempo begon kon hij vrij lang doorlopen zonder slaap, de dip zou in de tweede nacht komen. Van Zaterdag op zondagnacht kwamen na de stad Namur de eerste echte hoogtemeters, de kou en vermoeidheid begonnen hun tol te eisen.
‘Zaterdag overdag was er nog veel zon en warmte, maar zondagnacht hadden we vorst aan de grond. Om een verkoudheid te voorkomen had ik zelfs extra kleding aangedaan. Midden in de nacht begon ik toch over de weg te zwalken en mijn meeloper en de crew besloten dat ik moest gaan rusten. Na 30 minuten was ik echter alweer op weg. Om 06.45 uur bij het krieken van de dag heb ik nog ruim een uur geslapen, daarna ging het weer en kon ik mijn weg in de Ardennen vervolgen.’
Finish
Na nog een volledige dag lopen bereikte Van der Vleuten, begeleid door Margret en zijn crew, uiteindelijk op maandagmorgen 16 oktober iets voor 07.00 uur het eindpunt, de meest zuidelijke grenspaal van België. Addie’s gelopen tijd over de 400 kilometer stopte na 66 uur en 58 minuten.
‘België is prachtig om hardlopend te doorkruisen. Naarmate de kilometers onder je loopschoenen doorlopen zie je het landschap veranderen. Van de vlaktes bij de Nederlandse grens via de glooiende grasheuvels bij Leuven en Namen tot en met de woeste Ardennen. Toen mijn vriendin Margret ernstig ziek werd heb ik geen moment getwijfeld, ik kon niet lijdzaam toezien en moest iets doen. Dit was een bijzondere missie om geld bijeen te lopen voor het Hersentumorfonds en het is me gelukt.’
De donatiepagina Dwars door België voor Margret is nog open: https://hersentumorfonds.org/addie/
