René Warnaar: Hoofdtrainer loopgroep Pendrecht
René is 18 jaar als hij het hardlopen ontdekt. Naast een aantal andere sporten merkt hij dat het lopen hem makkelijk af gaat. Dit wordt ook bevestigd als hij op vakantie in Drenthe een 10 kilometer loop wint. Het boek van een hardloper uit Amerika (waarvan hij de naam helaas is vergeten) inspireert hem enorm; de loper vertelt in het boek hoe en waar hij liep, wat het hem brengt, terwijl hij nota bene een tumor bij zijn slagader heeft.
Als René 29 jaar is en inmiddels twee kleine dochters heeft, gaat hij voor het eerst in clubverband lopen: bij AV Fortuna in Vlaardingen. Vanuit de duurloopgroep vormt zich een vriendengroep. Met deze groep lopen ze wedstrijden in Limburg, België, Luxemburg, Duitsland en Oostenrijk. ‘Als ik in de bergen kom word ik rustig: helemaal op mezelf aangewezen zijn, is mijn ding. Graag ga ik de uitdaging in de bergen aan.’ Op mijn vraag naar zijn mooiste hardloopervaring noemt hij de wedstrijd in Kathmandu Nepal. ‘De sfeer en atmosfeer met op de achtergrond de Himalaya is extreem en magisch. Hier besef je pas hoe je nietig bent!’
René wilt zijn jonge gezin zo min mogelijk belasten met het hardlopen. De trainingen loopt hij om 6 uur ‘s ochtends naar zijn werk en na afloop weer terug. René is werkzaam bij DSW zorgverzekeraar als specialist Zorg & Inkomen. De kennis en passie van het hardlopen komen hem goed van pas tijdens zakelijke gesprekken en zijn advisering over verzuimreductie.
De Rotterdammer is de jongste telg uit een gezin van zes kinderen. Zijn oudste broer blijkt helaas alcoholist te zijn en overlijdt op jonge leeftijd. Dit doet René besluiten iets te willen betekenen voor mensen aan de onderkant van de samenleving. Hij gaat training verzorgen voor verslaafde mensen die in een verpleeginrichting verblijven. Vervolgens besluit de trainer om iets te gaan doen voor de bewoners in Rotterdam Zuid. Ook hier geldt dat het voor sommigen moeilijk is om rond te komen. Vanuit Rotterdam Atletiek start hij met vijf mensen bij de locatie Varkenoord een groepje. Dit zijn beginnelingen die totaal geen idee hebben hoe hard te lopen. Stap voor stap en met looptechniek, schema’s en adviezen komen de lopers steeds beter voor de dag. Door stukjes te schrijven in het plaatselijk Leugenaartje, te flyeren en mond-op-mond reclame bouwt hij een groep van zo’n 70 lopers op. Ook de jeugdatletiek groeit evenredig mee. Omdat de ouders hardlopen, gaan de kinderen vanzelf naar atletiek op dezelfde trainingstijden.
Na een periode van vijf jaar vertrekt René naar de wijk Pendrecht. Onder regie van Rotterdam Atletiek wordt er gestart met een handjevol lopers van verschillende nationaliteiten. Met enthousiasme en respect voor iedereen wordt er in een paar jaar tijd een getal van 78 leden genoteerd. Drie keer in de week verzorgt René trainingen samen met vier assistent- trainers. Het is een gemêleerde groep lopers van allerlei nationaliteiten, waarbij de verbondenheid groot is.
Als René zelf traint, eet hij eerst havermout met een banaantje en drinkt een paar koppen thee met honing. Na het ontbijt doet hij zijn bidonhouder om en vult zijn fles met zelfgemaakte isotone. 500 meter vanuit zijn huis is de Broekpolder, waar hij vrij van auto’s over paden met boomsnippers, over hellingen en tussen de hooglanders loopt. Na zo’n 4 kilometer komt hij in een flow en dan glijdt alles van hem af. ‘Lopen is voor mij een vorm van mediteren en ik loop dan ook zonder muziek. En horloges met gepiep, dat haalt mij juist uit de flow! Er is zoveel multimedia beschikbaar, maar lopen doe je nog altijd met je voeten.’
René beseft dat hij iets anders in elkaar zit dan de gemiddelde hardloper en trainer. Hij heeft vaak met mensen gelopen die alleen maar op hun klokje kijken en voortdurend met hun prestaties bezig zijn.....onbegrijpelijk voor hem. René keert terug naar de essentie van het boek en beseft dat hij vanuit zijn hart wilt lopen; het gevoel dat hij ervaart als de damp op zijn lichaam neerkomt, hoe het gras voelt, met als doel om relaxed thuis te komen.
Op mijn vraag of de trainer nog een tip heeft, zegt hij dan ook stellig: ‘Ga lopen, geniet, kijk om je heen en niét op je horloge. Ook heeft hij nog een tip voor de hardlooptrainers: maak duidelijk aan je lopers wat ze maximaal kunnen bereiken. De spanning die om het lopen heen hangt, is vaak buitenproportioneel. Er zijn lopers die voorafgaand aan een wedstrijd tien keer naar het toilet gaan, al die strakke koppen en spanning.....let it flow!’
Geschreven door Maaike Marechal
Foto’s gemaakt door Imageworkplace
Uit Rotterdam RENT, een uitgave van Routemakers
