Beleving

Wat kun je verwachten van de TCS Amsterdam Marathon?

Maandag, 14 oktober 2024

Loop jij dit weekend de TCS Amsterdam Marathon? Het lopen van een marathon is doorbijten en afzien, maar óók genieten. Het ene moment zit je in een flow en geniet je ontzettend van het publiek, de aanmoedigingen en muziek onderweg. Enkele kilometers later vervloek je jezelf over het aangaan van deze immense uitdaging. Marathonspecialist Jill Holterman neemt je mee in de verschillende fasen van een marathon.

Start

Aan de startlijn gieren de zenuwen door je lijf. Je voelt de wedstrijdspanning en kriebels in je buik. De onzekerheid speelt op: ‘Kan ik dit wel?’ en ‘Heb ik genoeg getraind?’ Tegelijkertijd is er nieuwsgierigheid over waar je toe in staat bent. Naast de onzekerheid, zenuwen en nieuwsgierigheid heb je vooral heel veel zin om te knallen. Dit is tenslotte het moment waar je al die tijd voor getraind hebt!

1 – 5 kilometer

Zodra het startschot gaat, vallen de eerste zenuwen van je af. Belangrijk is om rustig te blijven en niet te hard van start te gaan. De eerste 5 kilometer kun je gebruiken om je ritme te vinden. Vaak loop je dan nog met veel mensen om je heen. Probeer een fijne groep te vinden dat rond jouw streeftempo loopt.

5 – 15 kilometer

In het begin van de marathon is mijn focus nog vooral naar buiten gericht. Ik kijk vaak veel om mij heen, geniet van de omgeving en haal energie uit aanmoedigingen van familie, vrienden en publiek dat langs de kant staat. Je kunt niet 42 kilometer lang gefocust blijven. Het is prima om in het begin van de marathon af te dwalen in je gedachten.

15 – 30 kilometer

Gedurende de wedstrijd keer ik steeds meer naar binnen toe. Vanaf 15 kilometer kom ik langzaam in een coconnetje van focus terecht. Ik haal energie uit vrienden en familie die speciaal voor mij langs het parcours staan, maar sluit mezelf verder af voor prikkels van buitenaf. Het is belangrijk om ontspanning te vinden in het tempo dat je loopt. Zorg voor een constant tempo en verspil zo min mogelijk energie door mensen in te halen of tussentijds te versnellen.

30 – 35 kilometer

Je begint de eerste vermoeidheid van de afstand te voelen. Het wordt zwaarder en het is belangrijk om je focus bij de wedstrijd te houden. Probeer nog steeds zo zuinig mogelijk te lopen en rustig te blijven. Ondertussen bereid ik mezelf mentaal voor op de laatste 7 kilometer, waarin ik er alles uit wil persen richting de finish.

35 – 40 kilometer

Je benen voelen zwaar en beginnen misschien zelfs wat stijf te worden. Dit is het moment om jezelf te pushen. Als je nog energie over hebt, kun je het tempo opvoeren. Als je kapot gaat, is het zaak om de schade zoveel mogelijk te beperken. Laat de aanmoedigingen van het publiek je naar de finish dragen.

40 kilometer

De laatste 2 kilometer. Overleven. De gedachte dat je er bijna bent, helpt om alles eruit te persen. De prikkels van buitenaf komen ook weer wat meer binnen. Het publiek schreeuwt je naar de finish!

Finish

Eindelijk! Het bereiken van de finish is een enorme ontlading. Je bent blij dat je er bent – ongeacht het resultaat. Na een mindere marathon is het vooral fijn dat het voorbij is. Loop je een goede marathon, dan is de finish euforisch. Toch denk ik na de finish altijd: dit doe ik nooit meer. Maar binnen no time vergeet je hoe zwaar het was. Grote kans dat je na twee minuten alweer denkt ‘Wanneer weer?’