Zenuwen horen erbij
Met nog één nacht te gaan, zijn ook bij Holterman de zenuwen niet meer te onderdrukken. “De laatste nacht voor de wedstrijd slaap ik vaak niet goed door de spanning. Dan kan ik nergens anders meer aan denken en ben ik continu de race aan het visualiseren. Op de dag van de wedstrijd heb ik de marathon al honderd keer gelopen in mijn hoofd.”
Het alarm van Holterman gaat 4 tot 5 uur voor de start van de race. Zo kan ze rustig wakker worden en op tijd ontbijten. Met een busje wordt ze daarna van het hotel naar het parcours gebracht. “45 minuten voor de start begin ik met mijn warming-up: 15 tot 20 minuten inlopen, mobiliteitsoefeningen en vijf tot tien versnellingen. Vrij basic, maar bij een marathon hoef je niet direct scherp te zijn en op volle snelheid te vertrekken.”
Het belangrijkste wat Holterman andere marathonlopers wil meegeven, is vooral om geen grote veranderingen door te voeren in de laatste week voor de marathon. “Doe alles zoals je dat gewend bent. Als je opeens op nieuwe schoenen gaat lopen of andere voeding neemt terwijl je dat niet geoefend hebt tijdens je trainingen, kan dat problemen opleveren. Vooral lekker normaal doen,” klinkt het advies. “En probeer je zenuwen te omarmen. Die horen erbij en heb je zelfs nodig om het beste uit jezelf te halen. Anders is het gewoon een training."