Loop je sneller als je lacht?

De meeste lopers krijgen pas een glimlach op hun gezicht als ze de finish naderen. Tot dat moment is het gelaat geconcentreerd en in zichzelf gekeerd. Sommige gezichten wekken zelfs de indruk dat er zwaar wordt afgezien. Dat maakt dat toeschouwers zich soms hardop afvragen of hardlopen daadwerkelijk wel zo leuk is als wordt beweerd.

Big smile

Van Emil Zátopek, die in 1952 drie keer goud won op de Olympische Spelen van Helsinki, was bekend dat hij hard liep met een verbeten grimas op zijn gezicht. Zelf zei hij daar eens over: "Ik heb onvoldoende talent om heel hard te lopen en daarbij ook nog eens vriendelijk te lachen." Andere toplopers als Haile Gebrselassie en Eliud Kipchoge ogen tijdens een race vriendelijker en razen soms met een big smile over het asfalt.

Brits onderzoek

Dat verschil in gezichtsuitdrukking tijdens het hardlopen was ook een aantal Britse wetenschappers opgevallen en het riep bij hen de vraag op of die invloed heeft op de loopefficiëntie. Kun je beter glimlachen of ben je eerder bij de finish als je boos kijkt?

Lachopdracht

Om het antwoord op die vraag te vinden zetten de onderzoekers 24 hardlopers op een loopband en lieten die elk vier keer zes minuten hardlopen, met constante snelheid. Elk blokje van zes minuten liepen ze met een andere opdracht. Eén van de vier opdrachten was: frons je voorhoofd met samengeknepen wenkbrauwen alsof het lopen je bijzonder zwaar valt. Tijdens een ander blokje van zes minuten moesten ze eenmaal een lach op het gezicht toveren, niet alleen met de mond maar ook met de ogen (oogspieren). Bij een derde blokje moesten ze armen en schouders zo ontspannen mogelijk houden en het vierde blokje liepen ze zonder aanwijzingen.

Minder zwaar

De onderzoekers stelden dat 14 van de 24 lopers minder zuurstof gebruikten in het blokje met de lachopdracht dan in de andere drie blokjes. De hardlopers vonden het hardlopen tijdens dat blokje minder zwaar; de blokjes waarin met een frons moest worden gelopen werden juist als zwaarder ervaren. Ondanks dat de verschillen klein waren en keihard bewijs ontbreekt, concludeerden de onderzoekers dat lachen een positief effect heeft op de loopprestatie.

Het kan in elk geval weinig kwaad om voortaan met een stevige glimlach je wedstrijd te lopen. Voor Emil Zátopek komt deze kennis te laat, hij overleed 17 jaar geleden. Had hij het kunnen lezen, dan had hij waarschijnlijk zijn gezicht vertrokken tot een grimas, en gezegd: "Verdorie, had ik dát geweten!"

Bron: Moving Matters, magazine van de Nederlandse Vereniging van Bewegingswetenschappen Nederland. (VvBN).

Foto: Shutterstock