Meer, verder, sneller
De aanmaak van deze hormonen verschilt per persoon. Waar sommige mensen al na 30 minuten het euforische effect van de verhoogde endorfine-concentratie ervaren, duurt het bij lange afstandslopers soms wel 90 minuten voordat het effect merkbaar is. En dan is er nog een groep mensen die dit gevoel niet of nauwelijks krijgen. Bij de eerste twee groepen mensen zorgt het gelukzalige gevoel dat ze tijdens en/of vlak na de training ervaren voor een drang om steeds weer verder, langer of sneller te lopen.
Omdat een runner’s high door de hogere concentratie endorfine vooral merkbaar is als je jezelf tot het uiterste pusht, is het op de lange termijn voor je lichaam niet houdbaar om dit gevoel bij elke training na te streven. Daarnaast brengt een echte hardloopverslaving – die door het eindeloos najagen van de endorfine-rush wordt veroorzaakt – negatieve mentale en sociale effecten met zich mee. Daarin verschilt een hardloopverslaving niet van andere verslavingen.
Toch heeft het verhoogde endorfine-niveau in je hersenen niet alleen maar negatieve gevolgen. Het helpt bijvoorbeeld bij het verminderen van angsten en angststoornissen. Daarnaast verlaagt hardlopen – en de endorfine die daarbij vrijkomt – het risico op een depressie, en heeft het een positief effect op mensen met depressieve gedachten. Gelukkig heeft hardlopen ook nog een heleboel andere gezondheidsvoordelen, waardoor deze ‘verslaving’ een stuk gezonder is dan andere verslavingen. Dus, pak gerust je hardloopschoenen weer uit de kast, maar houd jezelf een beetje in de hand. Het is echt niet erg om soms een training te missen, en je familie en vrienden verdienen af en toe ook wat aandacht.